মেৰিয়াই ধৰে চাৰিওপিনৰ পৰা,
মই সোমাজতে ৰৈ থাকো,
অৱহেলিত সময়ে
মোৰ স'তে মিতিৰ পাতে,
ময়ো একাত্ম হও সময়ৰ সতে,
গভীৰ ইতিহাস ৰচে
তেওঁ
মোৰ অলক্ষিতে,
এন্ধাৰ বাটত মোক অকলে এৰি
তেওঁ আগুৱায়,
পোহৰৰ দিশে,
তেওঁ উভতি নাচায় এন্ধাৰলৈ,
মই চাই ৰও পোহৰলৈ,
ক্ৰমশঃ তেওঁ আগুৱাই থাকে,
তেওঁৰ পোহৰে ভিজা চুলিত
এটি তৰা উজ্বলে
এটি মৃত সপোনৰ তৰা,
যি তৰাৰ আত ধৰি
মই পুনৰাই সপোন দেখো,
এনেদৰেই
এটা বৃত্তৰ কেন্দ্ৰত মই,
মোৰ অধীনত
আন এটি বৃত্ত
এটি প্ৰেমবৃত্ত।
[ শংকৰজ্যোতি, দৈনিক কাকতৰ আজিৰ প্ৰজন্ম পৃষ্ঠাত ২ অক্টোবৰ, ২০১৩ত প্ৰকাশিত]
0 মতামত:
Post a Comment